Up and downs
Door: Thabor
Blijf op de hoogte en volg Thabor
26 April 2012 | India, Poona
En zo kan het leven een hoop up and downs hebben. Op zaterdag 21 april zijn mijn ouders aangekomen in Pune na een lange reis van 19 uur. Wat heerlijk om ze te ontmoeten op Pune airport, precies zoals ik het mij had voorgesteld. Het weekend hebben we heerlijk rustig aangedaan, om hun een beetje te laten wennen aan de drukte, de geluiden, het eten, maar ze genieten met volle teugen. Op zondag hebben we de eerste kennismaking gehad met de schoonfamilie, alwaar we uitgenodigd waren voor een lunch. Heel erg gezellig en vreselijk lekker eten. Het nadeel was alleen dat Zahabbiya niet lekker was en in bed lag. Veel overgeven en pijn in de buik. In eerste instantie dacht men aan een voedselvergiftiging van de dag ervoor (McDonalds...). De pijn bleef aan, zelfs na verschillende injecties met pijnstillers etc. Op maandagochtend was de pijn nog steeds niet weg en is zij met spoed naar het ziekenhuis gebracht. Samen op weg met de rikshaw (....) naar het ziekenhuis met schoonpapa erbij. Daar de formaliteiten voor het inschrijven in het ziekenhuis en daarna de eerste testen op de EHBO. Na een paar uur was duidelijk dat haar blindedarm was ontstoken en 's middags om 4 uur zou ze een operatie krijgen om de blindedarm te verwijderen. Dit is uiteindelijk gebeurd en sinds maandag ligt ze in het ziekenhuis. De blindedarm was vreselijk ontstoken en de doktoren waren blij dat ze het hebben verwijderd. In de buikwand was nog veel pus aanwezig, die nu via een drain wordt afgevoerd. Het gaat nu goed met haar, gelukkig maar, en ze moet wellicht nog tot vrijdag in het ziekenhuis blijven. En dat is een hele ervaring :-)...ze ligt in het oiude gedeelte van het ziekenhuis, erg warm, maar ook wel erg charmant. De afgelopen dagen is het dus veel schipperen om met mijn ouders dingen te ondernemen, het ziekenhuis te bezoeken en mijn eigen rust te vinden uiteraard, zeker met de hitte hier. Mijn ouders zijn dinsdagavond bij haar langsgeweest, wat ook voor hun een hele ervaring was. Op dinsdag hebben we , na overleg met de doktor, besloten om het feestje van aanstaande zaterdag te annuleren. Een hele vervelende beslissing, zeker gezien alle voorbereidingen. Daarnaast is het reiligieuze huwelijk ook nog steeds onduidelijk wanneer het plaats kan vinden. Een hoop geregel, gedoe en kopzorgen, maar zoals gebruikelijk, blijf ik positiief, geniet van het feit dat mijn ouders er zijn en proberen we Zahabbiya zsm weer op de been te krijgen. En daarna plannen we wel weer verder. Het leven is soms vol met uitdagingen, kennelijk is het ergens voor nodig en accepteer ik deze weg. Vandaag ga ik met mijn ouders naar mijn oude 2 huizen waar ik eerder heb gewoond en gaan we even langs de Osho ashram, zodat ze weten waar die is. Volgende week kunnen ze daar dan een bezoek gaan brengen. Ik geniet met volle teugen, maar hiet is best zwaar allemaal....maar goed..het leven heeft zo zijn up and downs...het zij zo.
-
26 April 2012 - 07:01
Peter En Joke:
Hé lieverd, wat een verhaal zeg. Tja, dat had je je wel even anders voorgesteld. Zijn je ouders er, en dan gebeurt dit. Ik begrijp dat het heel teleurstellend is. Maar zoals je zegt, eerst moet Zahabbiya weer beter worden en dan weer verder plannen. Gelukkig hebben jullie nog alle tijd van de wereld! :-)
Probeer inderdaad te berusten in hetgeen er gebeurt, niets is voor niets. Soms snap je op het moment niet waarom, maar later denk je dan: Oh, daarom. Jammer dat je zo ver weg bent, anders kwam ik even een bakkie bij je doen voor de gezelligheid en ter ondersteuning. Maar weet dat we aan je denken en op afstand met je meeleven. Heel veel sterkte voor Zahabbiya en voor jou en geniet vooral tussen de bedrijven door met en van je ouders!! We love youxxx -
26 April 2012 - 07:03
Aafke En Peter:
Nou dan reageren wij maar als eerste, het is hier al 12.30 uur en in Nederland is de dag net begonnen. Ons verblijf in India is een hele belevenis. Thabor heeft ons zeer gastvrij ontvangen en helpt ons onze weg te vinden in het dagelijkse bestaan in Pune. We beleven vele avonturen en kijken onze ogen uit. Jammer dat Zahabbiya ziek is geworden en de feestelijkheden nu niet doorgaan. Het is zeker zwaar voor Thabor om voor iedereen te zorgen, maar hij doet het uitstekend. Wij zijn heel blij zijn leven in India van dichtbij mee te maken. -
26 April 2012 - 07:04
Aafke En Peter:
waren we toch niet de eerste! -
26 April 2012 - 08:08
DICK En Elly:
Hoi Thabor, van Aafke en Peter hadden wij al het een en ander gehoord, maar fijn dat je zelf ook de tijd hebt genomen om te reageren. Gelukkig gaat het beter met Zahabbya, dat is wel het belangrijkste op dit moment en zijn je ouders er. Zij genieten wel van alle indrukken die ze op doen en van de goede zorgen vanouds tussendoor. Alles komt goed, alleen op een andere tijd, maar jij kan daar niets aan veranderen.
Het komt zo het komt op dit moment, al staat ook jouw leven nu op z'n kop. Sterkt e met alles en wij denken aan jullie. Groetjes van Dick en Elly, vanuit een huis dat wel vernieuwd is, maar nog volledig op z' n kop staat. -
26 April 2012 - 10:45
Wil.:
Nou er komt nu wel veel op je af ,hopelijk kunnen jullie een nieuwe datum vaststellen ,en je ouders zijn er gelukkig dus je staat er niet alleen voor.Thabor en Zahabbiya,sterkte ,Lieve Groeten Wil. -
07 Mei 2012 - 10:06
Sandra:
Thabor,
het word tijd voor een nieuwe blog...als getrouwd man! Ik ben erg benieuwd naar de bevenissen!
Groetjes Sandra
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
