Happy Diwali!

Vandaag is Diwali, het feest van het licht. Ik ben erg benieuwd naar wat ik allemaal te zien ga krijgen, ik ben in ieder geval vanochtend blij verrast wakker geworden om 06:00 uur met een keiharde knal. Diwali is simpel gezegd een combinatie van Kerstmis, Oud&Nieuw en Sinterklaas met alle zoetigheden. Alle huizen zijn sinds een paar dagen al verlicht, inclusief die van mij (!). Daarnaast is er vuurwerk en vandaag wordt met name (naast de rituelen) veel zoetigheid genuttigd. Ik heb de foto’s bijgevoegd van mijn mooi versierde huis.
Vandaag heb ik ook de eer om een “puja” bij te wonen, bij één van mijn vrienden hier thuis, zeg maar het ritueel voor Diwali. Zijn moeder heeft mij daarvoor uitgenodigd en ik zal vandaag wederom in traditionele kledij ten tonele verschijnen :).
Diwali is het eind van een maand vol met allerlei festiviteiten/feesten. Hierna breekt de winter aan (en is ’s avonds ook al te voelen). De temperaturen zijn overdag erg warm (30+) en ’s avonds daalt de temperatuur naar een (voor mij aangename) graad of 10-15. Vanmorgen had mijn buurjongetje zelfs een muts op (!).

Daarnaast heb ik al enige tijd, zoals velen al weten, een relatie met Zahabbiya. Met haar, en onze vriendenclub, vieren we onder andere Diwali. Uiteraard ben ik erg blij met haar en onze relatie neemt met de dag vastere vormen aan. Ik ben gelukkig!

En dit brengt natuurlijk allerlei mooie dingen met zich mee, maar de afgelopen dagen ook redelijke cultuurshocks. Ik ben met name geconfronteerd met de gearrangeerde huwelijken en dit is het enige waar ik op de een of andere manier moeite mee heb. Niet dat ik het afkeur, niet dat ik er tegen ben, maar het is en blijft heel moeilijk om het te snappen en vanuit die gedachte te denken over relaties. Het regelen van een gearrangeerd huwelijk gaat in snel tempo, binnen een paar dagen heb je iemand ontmoet, de keuze gemaakt en ben je min of meer verloofd. Buiten alles wat ik tot nu toe heb meegemaakt in India, is dit toch wel hetgene dat mij het meeste heeft beziggehouden en niet in negatieve zin.

Met mij gaat het dus zoals gezegd erg goed. Ik geniet van India, het leven, de mensen en de wens om hier te blijven wordt met de dag groter. Ik ben “Thuis”.
De afgelopen 5 dagen heb ik bezoek gehad van de 5 aartsengelen, die ik gisteravond (heel mooi met Diwali) weer heb doorgestuurd. Mijn Hindi wordt langzaamaan ietsjes beter, maar is een erg moeilijke taal. Ik hoor met name heel veel gebrabbel om mij heen :). Maar de basis dingetjes begin ik te leren en van mijn vrienden leer ik uiteraard ook de “verkeerde” woorden ;-). Van de week in ieder geval met de TV-monteurs in half Engels en half Hindi uit kunnen leggen dat ze kabels van de 2 schotelantennes moesten verwisselen, aangezien die van mij kapot is gegaan door de bliksem. En natuurlijk begin ik de tradities te leren van het dagelijkse leven, zoals midden in de nacht (ja, mam….ik ga niet elke dag om 10:00 uur naar bed…) Paan eten. Dit is zeg maar een soort van pruimtabak, een blad gevuld met tabak, spices (masala) en noten. Dat kauw je in je mond en het vocht dat vrijkomt spuug je uit op straat. Erg bijzonder en ergens ook best lekker :).

Maar goed, ik ga zo de meegebrachte zoetigheden eten van de ouders van één van mijn vrienden. Ik wens jullie het allerbeste toe…..hier zijn het nu vakantiedagen…voor jullie gewoon werkdagen :) en tot blogs maar weer.